S. S. Ulysses
![](https://image.jimcdn.com/app/cms/image/transf/dimension=465x1024:format=jpg/path/secde35bca08526f6/image/i66a2ca645954f807/version/1363696266/image.jpg)
Data budowy: 1871 (Newcastle, England)
Data zatonięcia: 1887
Wymiary: 95m (310ft) x 10m x 6,5m
Wyporność: 1900 ton
Napęd: 2 cylindrowy 2 suwowy silnik parowy 225 kM. 1 śruba.
Lokalizacja: Gobal Segeira, Egipt.
Głębokość: 2m to 29m
Ulysses został zbudowany w stoczni Leslie na Tyne (Anglia) dla spółki Steamship Ocean. Podobnie jak inne statki floty, ten również przyłączył się do greckiego motywu z mitologii i został nazwany Ulysses i dołączył do floty Achilles, Ajax, Hector, Priam, Menelaus i Sarpedon . W 1871 roku statek został zwodowany i opisany, jako parowiec żelazem oplewiony. Miał 95 m długości i ważył 1900 ton.
Podobnie jak Carnatic, Dunraven i Kingston, był to statek żaglowy z dwucylindrowym silnikiem parowym, który mógł wytworzyć 225KM, napędzany jedną żelazną śrubą. Ze względu na niskie ciśnienie robocze nieefektownych kotłów i silników, żagiel był niezbędny, aby poszerzyć zakres pracy statku. Dlatego też posiadał dwa maszty żaglowe.
![](https://image.jimcdn.com/app/cms/image/transf/dimension=465x1024:format=jpg/path/secde35bca08526f6/image/i0c92bb59b365a7f1/version/1363696340/image.jpg)
Ostatnia podróż
Z zapisów zarządu Enquiry wynika, że statek wypłynął z Anglii w sierpniu 1887 roku, zmierzając do Penang przez Kanał Sueski. Kapitanem był Bremner, i choć bardzo doświadczony, miała to być jego pierwsza i ostatnia podróż na Morze Czerwone.
Dwa dni po wypłynięciu z Suezu, Ulysses był z dala od zatoki Sha’ab Ali. Spokojne morze i suche powietrze powodowało, że wiele raf było niewidocznych. Morze bez białych linii fal i brak dźwięku fal uderzających o rafę, wydawało się być bezpiecznie. We wczesnych godzinach porannych 16 sierpnia 1887 roku Ulysses zahaczył o rafę Gobal Seghir. Początkowo wydawało się, że szkoda była niewielka i pompy z łatwością wypompują niewielkie ilości wody, które statek zaczął nabierać.
Kapitan uznał ten incydent za niefortunne uziemienie i postanowił poczekać, szukając pomocy z jakiegokolwiek statku, który miał ich minąć. Tuż przed świtem statek parowy Kerbela dopłynął do nich i wszczął alarm. Kapitan unieruchomiony na rafie, odmówił wyrzucenia ładunku, przekonany, że uda mu się wyciągnąć statek z rafy.
![](https://image.jimcdn.com/app/cms/image/transf/dimension=210x1024:format=jpg/path/secde35bca08526f6/image/i3c5c59a29cf3e3ed/version/1363696393/image.jpg)
Przez 4 dni statek został uziemiony na koralowcach i powoli zaczął napełniać się wodą. 18 sierpnia morze wzburzyło się i rufa znalazła się już pod wodą, a urządzenia sterownicze zostały zalane. Następnego dnia dwie barki, eskortowane przez HMS Falcon z załogą przybyłym z Suezu. Załogi wszystkich statków pracowały teraz w gorącym słońcu, aby przenieść ładunek na inny statek, ale wkrótce wysiadły pompy. Kiedy zaczął wiać silny wiatr barki zostały zepchnięte do punktu gdzie zahaczyły o rafę. Oznaczało to, że ładunek miał być ręcznie przeniesiony przez rafę do barek.
Pomimo tych dzielnych starań, które trwały prawie 2 tygodnie, statek zaczął obsuwać się z rafy z bukszprytem kierującym się powoli w niebo. Został porzucony i pozostawiony swojemu losowi. 5 września 1887 roku rufa była już na dnie, 28 metrów poniżej. Statek złamał jej przedni odcinek, który wystawał z nad wody. Jednak z upływem lat, działania fal morskich sprawiło, że i ten kawałek statku zniknął rozproszony pod powierzchnią wody.
![](https://image.jimcdn.com/app/cms/image/transf/dimension=192x1024:format=jpg/path/secde35bca08526f6/image/i9ac06906f4d64f23/version/1363696477/image.jpg)
Odkrycie wraku.
Przez wiele lat wrak funkcjonował, jako „stary frachtowiec przy Gobul Segeira”. Stopniowo lista podejrzanych zmniejszała się jak pretendenci jak Kingston, Carina i Carnatic i Dunraven zostały rzeczywiście zidentyfikowane w innych lokalizacjach. W końcówce lat osiemdziesiątych Peter Collins studiował książkę znaną pod skrótem DODAS (słownik katastrof okresu parowców). Tam odnalazł zapis o Ulyssesie, który zatonął przy Gobul. Jeszcze wiele nurkowań musiał wykonać by ostatecznie zidentyfikować wrak, jako Ulysses.
![](https://image.jimcdn.com/app/cms/image/transf/dimension=210x1024:format=jpg/path/secde35bca08526f6/image/i950be40e2b6e7146/version/1363696470/image.jpg)
Wrak dzisiaj.
Wspaniała, zaokrąglona rufa leży na 29 metrach, zanurzona częściowo w piasku. Kadłub przechylony jest na lewą burtę. Kadłub jest w dobrej kondycji. Porastają go liczne korale. Kadłub poprzez swoje położenie i kształt daje schronienie wielu rybom. Strzępiele i ryby krokodyle są tam stałymi bywalcami.
Część ładunku leży wokół wraku i jest porośnięta koralem. Wewnątrz kadłuba pozostaje również część ładunku. Można też spotkać w nim czarny koralowiec. We wraku możemy dostrzec silnik, inne wyposażenie statku oraz urządzenia sterowe.
Wrak jest rajem dla życia podwodnego. Żółwie, delfiny, płaszczki, mureny to części goście tego miejsca.